Юнон фалсафасида борлиқ муаммоси

Ushbu referat Yunon falsafasidagi borliq muammosini o'rganadi. Unda qadimgi yunon faylasuflarining, xususan, Platon va Aristotelning borliq, ontologiya, materiya, imkoniyat va voqelik haqidagi qarashlari tahlil qilinadi. Shuningdek, ularning ta'limotlari keyingi faylasuflarga qanday ta'sir ko'rsatgani ham ko'rib chiqiladi.

Asosiy mavzular

Qadimgi yunon falsafasida borliq muammosining o'rganilishi: Parmenid borliqni yo'qlikka qarama-qarshi qo'yish orqali ta'riflashni noto'g'ri deb hisoblagan. U faqat borliq bor, yo'qlik yo'q deb ta'kidlagan.
Platon ontologiyasining idealistik xarakteri: Platon ontologiyasida Xudo haqidagi ta'limot muhim o'rin egallaydi va uning metafizikasi teistik xususiyatga ega. U Xudo haqida ikki ma'noda gapiradi: 'Davlat' asarida Uni 'Futurgos', 'Timеy' dialogida esa 'Demiurg' deb ataydi.
Platonning borliq va materiyaga munosabati: Platon materiyani g'oyalardan keyingi o'rinda turuvchi ikkinchi asos deb biladi. U materiya o'rniga 'xara' terminini ishlatadi va uni shaklsiz, ko'rinmas fazo deb ta'riflaydi.
Aristotelning ilmlar tasnifida ontologiyaning o'rni: Aristotelning ilmlar tasnifida metafizika eng asosiy o'rinni egallaydi. U metafizikani 'birinchi falsafa', 'falsafaning o'zi' deb ulug'laydi va uni barcha ilmlarning yakuni deb hisoblaydi.
Aristotel ta'limotida ontologiya muammolarining yoritilishi: kauzal, imkoniyat va voqelik tahlili: Aristotel ontologiyasi uchta asosiy ta'limotga asoslanadi: kategoriyalar haqidagi ta'limot, borliqning sabablari haqidagi ta'limot va imkoniyat va voqelik haqidagi ta'limot.