Посттравматик эпилепсиянинг соматик касалликлар ҳамроҳлиги фонидаги диагностика ва клиникаси хусусиятлари

Ushbu dissertatsiya avtoreferati posttravmatik epilepsiyaning (PTE) so'nggi yillarda yuqori ko'rsatkichlarga ega bo'lgan, ayniqsa hamroh so'matik kasalliklar fonida rivojlanishining diagnostikasi va klinik xususiyatlarini o'rganishga bag'ishlangan. Tadqiqotda PTEning rivojlanish mexanizmlari, klinik ko'rinishlari, diagnostika va davolash usullari tahlil qilingan. Muayyan yoshdagi (45-65 yosh) bemorlarda PTE va yurak-qon tomir kasalliklari kabi hamroh kasalliklar o'rtasidagi bog'liqlik, ularning diagnostikasi va davolashning samaradorligini oshirish bo'yicha tavsiyalar ishlab chiqilgan. Tadqiqot natijalari jahon tibbiyotida keng qo'llanilayotgan zamonaviy usullardan foydalangan holda olingan va amaliyotga tatbiq etish uchun asos bo'lib xizmat qiladi.

Asosiy mavzular

Posttravmatik epilepsiyaning dolzarbligi va zarurati: Posttravmatik epilepsiyaning aholi orasida keng tarqalganligi, ayniqsa hamroh so'matik kasalliklar fonida uchrashining global ahamiyati, uni oldini olish va yuqori xavf guruhlarini aniqlash bo'yicha jahon tajribalari va O'zbekiston Respublikasida bu borada amalga oshirilayotgan islohotlar tahlil qilingan.
Tadqiqotning ilmiy yangiligi va amaliy ahamiyati: Tadqiqotda posttravmatik epilepsiyaning so'matik kasalliklar bilan birga kechishida elektroensefalografiya (EEG), magnit-rezonans tomografiya (MRT) va transkranial dopplerografiya (TCDG) natijalarining qo'llanilishi, bemorlarda kognitiv buzilishlarni aniqlash va ularni bartaraf etish usullari, hamda davolashning optimallashtirilgan taktikasi ishlab chiqilgan.
Tadqiqot obyekti va usullari: Tadqiqot obyekti sifatida 45-65 yoshdagi 110 nafar posttravmatik epilepsiyaga chalingan bemorlar olingan. Tadqiqotda klinik-nevrologik, neyropsiхologik, instrumental va laborator usullar, jumladan EEG, TCDG, MRTdan foydalanilgan.
Tadqiqot natijalari va xulosalar: Tadqiqot natijalari PTEning so'matik kasalliklar fonida rivojlanishining klinik ko'rinishlari, EEG, TCDG va neyropsiхologik tekshiruvlar yordamida aniqlangan o'zgarishlar haqida ma'lumot beradi. Neyroprotektiv terapiyaning samarasini oshiruvchi omillar aniqlangan.