Темурийлар даври муншаотнавислигида матн тузиш анъанаси (Абдуллоҳ Марворид тўплами мисолида)

Ushbu tadqiqot Alisher Navoiy nomidagi Toshkent davlat o‘zbek tili va adabiyoti universitetida himoya qilingan falsafa doktori (PhD) dissertatsiyasi avtoreferatidir. Asarda Temuriylar davri munshiosnavisligida matn tuzish an'analari, xususan, Abdullоҳ Marvoridning "Munshaoti" to'plami misolida tahlil qilingan. Tadqiqotning asosiy maqsadi - Temuriylar davri tarixida, adabiyotida, san'atida va ijtimoiy-siyosiy muhitida Abdullоҳ Marvoridning o'rnini aniqlash, o'sha davrdagi davlat arboblarining farmon va maktublarini tekshirish, hamda "Munshaot"dan o'rin olgan matnlar orqali insho janrining o'ziga xos jihatlarini ochib berishdir. Asarda mumtoz adabiyotshunoslik, sharq adabiyoti, matnshunoslik va manbashunoslik sohalariga oid muhim ma'lumotlar keltirilgan.

Asosiy mavzular

Temuriylar davri munshiosnavisligida matn tuzish an'analari: Asarda Temuriylar davrida maktub va farmonlar tuzish an'analari, ularning o'ziga xos jihatlari, qabul qilingan me'yorlar va uslublar batafsil o'rganilgan. Abdullоҳ Marvoridning "Munshaoti" misolida mazkur an'analarning rivojlanishi tahlil qilingan.
Abdullоҳ Marvorid va uning "Munshaoti": Tadqiqotda Abdullоҳ Marvoridning ilmiy biografiyasi tiklangan, uning "Munshaoti" asari ilmiy tavsiflanib, matn tahlili amalga oshirilgan. Asarda maktublar, farmonlar va boshqa yozishmalarda qo'llanilgan uslub va san'atlar o'rganilgan.
Sharq adabiyotida epistoiyar janrning rivojlanishi: Asarda sharq adabiyotida epistoiyar janrning paydo bo'lishi, shakllanishi va rivojlanish bosqichlari tahlil qilingan. Xususan, Temuriylar davrida bu janrning o'ziga xos xususiyatlari va boshqa davrlardagi asarlardan farqlari aniqlangan.