Мотив свадьбы (женитьбы) в русской драматургии XIX века

Ushbu hujjat XIX asr rus dramaturgiyasining tahliliga bag'ishlangan bo'lib, nikoh (uylanish) motivi Gogolning "Uylanish" va Ostrovskiyning "Balzaminovning uylanishi", "Beluginning uylanishi" kabi asarlarida qanday aks etganini o'rganadi. Muallif nikoh mavzusining rus jamiyatidagi ijtimoiy, ma'naviy ziddiyatlarni qanday ochib berishini, personajlarning xarakterini, muhabbatga bo'lgan munosabatini, jamiyatning ma'naviy ahvolini tasvirlaydi. Asarlarning kompozitsiyasi, personajlar, ularning o'zaro munosabatlari tahlil qilinadi. Muallif nikohning ramziyligi, arxetipik ma'nosi, har bir asarda uylanish motivining o'ziga xosligi haqida xulosa qiladi. Muallif XIX asr rus dramaturgiyasida nikoh motivi orqali jamiyatdagi ma'naviy inqiroz, axloqiy qadriyatlarning o'zgarishi va turmushga bo'lgan munosabat kabi muammolarni ochib beradi.

Asosiy mavzular

Nikoh motivi: Asarlarda nikoh motivi jamiyatning ma'naviy inqirozini aks ettiruvchi vosita sifatida namoyon bo'ladi. Nikohdagi manfaatdorlik, muhabbatning yo'qligi va axloqiy buzilishlar jamiyatdagi muammolarni aks ettiradi.
Personajlar xarakteri: Asarlardagi personajlar turli xil xarakterga ega. Masalan, Podkolesin - harakatsiz, Yalchintsev - ochko'z, Balzaminov - ahmoq, lekin ularning barchasi ma'naviy qashshoqlik bilan birlashgan.
Nikohning ramziyligi: Nikoh - bu nafaqat oila qurish, balki jamiyat uchun muhim voqea, u o'tmishni bog'lab, kelajakni yaratadi. Asarlarda nikoh ramzi o'zgarishlarga umidni yoki ularning yo'qligini ifodalaydi.
Jamiyatdagi ma'naviy muammolar: Asarlarda axloqiy qadriyatlarning yo'qolishi, manfaatdorlikning ustunligi, insoniy munosabatlarning buzilishi, jamiyatning ma'naviy inqirozi kabi muammolar yoritilgan.