“Mehrobdan chayon” romanining lingvopoetik xususiyatlari

"Mehrobdan chayon" dissertatsiyasi oʻzbek tilining estetik vazifalarini, adib uslubining oʻziga xosligini va badiiy nutqning murakkab jihatlarini lingvopoetik nuqtai nazardan oʻrganadi. Qodiriy asarlarida tilning betakror imkoniyatlari namoyon boʻladi, adabiy tilni shakllantirishga hissa qoʻshiladi hamda soʻz qoʻllash mahorati, frazeologik boyliklari va tasviriy vositalari tahlil qilinadi. Dissertatsiya Qodiriy ijodini chuqur anglash va oʻzbek tilshunosligini boyitishga qaratilgan.

Asosiy mavzular

• Lingvopoetika-tilshunoslik va adabiyotshunoslik sohasi: Badiiy asar tilining filologik oʻrganilishi, lingvopoetik tahlilning ahamiyati, badiiylik va til munosabati, adibning mahorati va xalq tilidagi ifoda vositalari tahlil etiladi.
• “Mehrobdan chayon” romanida leksik va barqaror birikmalarning uslubiy qoʻllanilishi: Romanda soʻzlarning konnotativ maʼnolari, iboralarning lingvistik va estetik jihatlari, sinonimlar va ularning badiiy nutqda qoʻllanilishi, shuningdek, turli ma'nodagi juft soʻzlar tahlil qilinadi.
• “Mehrobdan chayon” romanidagi tasviriy vositalarning lingvopoetik tahlili: Romanda qoʻllanilgan tasviriy vositalar, jumladan, троплар (oʻxshatish, metafora, jonlantirish), ularning turlari va badiiy matnga kiritgan hissalari koʻrib chiqiladi. Shuningdek, badiiy sintaksisning lingvopoetik ahamiyati tahlil etiladi.