Эркин Самандар шеърияти лексикасининг маъновий-услубий хусусиятлари

Ushbu kitob Erkin Samandar she’riyatining lingvopoetik xususiyatlarini o‘rganishga bag‘ishlangan bo‘lib, unda shoirning o‘ziga xos uslubi, til mahorati, badiiy vositalardan foydalanishi kabi jihatlar tahlil etiladi. Kitobda Erkin Samandar she’rlarida takror, antiteza, sinonimiya, maqol va iboralarning o‘rni, okkazionalizmlarning lingvopoetik xususiyatlari kabi masalalar ko‘rib chiqiladi. Shuningdek, shevalardan foydalanish uslubi ham tahlil qilinadi.

Asosiy mavzular

Erkin Samandar hayoti va ijodi: Shoirning tarjimai holi, ijodiy faoliyati, yaratgan asarlari, shuningdek, shoir shaxsiyati va dunyoqarashi haqidagi ma'lumotlar keltirilgan.
Erkin Samandar she'riyatida leksikaning ma'noviy xususiyatlari: She'riyatdagi leksik birliklarning ma'nolari, ularning o'ziga xosligi, semantik imkoniyatlari va she'riy matnga ta'siri tahlil qilinadi. Sinonimlar, antonimlar va ularning qo'llanilishi ko'rib chiqiladi.
Erkin Samandar she'riyatida uslubiy vositalar: She'riy matnning uslubiy o'ziga xosligini yaratuvchi vositalar, jumladan, takror, alliteratsiya, epifora kabi badiiy san'atlar tahlil etiladi. Ushbu vositalarning she'riy matnning ta'sirchanligini oshirishdagi roli ko'rsatiladi.
Shevaga xos soʻzlarning oʻrni: Shoir ijodida mahalliy shevalardan foydalanish xususiyatlari, shevalarning badiiy matnni boyitishdagi ahamiyati koʻrib chiqiladi. Shevalar she'riyatga o‘ziga xos joziba berishi ta’kidlanadi.
Okkazionalizmlarning roli: Shoir tomonidan yaratilgan yangi so'zlar, ularning ma'nosi va she'riy matndagi vazifasi tahlil etiladi. Okkazionalizmlarning she'riy obrazlilikni oshirishdagi ahamiyati ko'rsatib beriladi.