The new trends in contemporary linguistics

Ushbu maqola tilshunoslikdagi yangi yo'nalish - ekolingvistika va uning rivojlanishining asosiy yo'nalishlarini ko'rib chiqadi. Maqola muallifi ekologiya tushunchasini aniqlashga, matnni tahlil qilishning mumkin bo'lgan usullarini va turli olimlar tomonidan berilgan ekolingvistik parametrlarni belgilashga harakat qiladi. Ekolingvistika atamasi Haugen tomonidan "har qanday berilgan til va uning atrof-muhiti o'rtasidagi o'zaro ta'sirlarni o'rganish" deb ta'riflangan. Maqolada ekolingvistika til ekologiyasi, til siyosati, kognitiv rivojlanish va inson o'zaro ta'siri bilan bog'liq masalalarni o'z ichiga oladi.

Asosiy mavzular

  • Ekolingvistika: Tilshunoslikning yangi yo'nalishi bo'lib, til va atrof-muhit o'rtasidagi munosabatlarni o'rganadi. Haugen tomonidan "har qanday berilgan til va uning atrof-muhiti o'rtasidagi o'zaro ta'sirlarni o'rganish" deb ta'riflangan.
  • Til ekologiyasi: Tilning atrof-muhit bilan o'zaro ta'siri, shu jumladan ijtimoiy, madaniy va biologik omillar. Haugen til ekologiyasini "tilning jamiyatdagi roli" deb ta'riflaydi.
  • Ekolingvistik parametrlar: Tilni ekologik nuqtai nazardan tahlil qilish uchun ishlatiladigan o'lchovlar, masalan, til xilma-xilligi, tilning yo'q bo'lib ketishi va til siyosati.
  • Atrof-muhit: Tilning rivojlanishi va qo'llanilishiga ta'sir qiluvchi ijtimoiy, madaniy va biologik omillar.
  • Til xilma-xilligi: Turli xil tillarning mavjudligi va ularning madaniy ahamiyati.