Muhammad alining “Shohrux mirzo” tarixiy romanida leksik vositalarning qo‘llanilish xususiyatlari.

Ushbu dissertatsiya Muhammad Alining „Shohrux Mirzo‟ tarixiy romanida leksik vositalarning qo'llanish xususiyatlarini tadqiq etadi. Tadqiqotda ko'p ma'noli so'zlar, sinonimlar, antonimlar, arxaizmlar, istorizmlar, dialektizmlar, vulgarizmlar, evfemizmlar, toponimlar va antroponimlarning badiiy asar tilining leksik boyligini oshirishdagi o'rni va ahamiyati o'rganilgan. Yozuvchining uslubiy mahorati, til vositalaridan ijodiy foydalanish yo'llari tahlil qilingan.

Asosiy mavzular

• Ko'p ma'noli va ko'chma ma'noli so'zlar, o'xshatishlar, sinonim va antonimlarning qo'llanish xususiyatlari: Romanda ko'p ma'noli so'zlar, metafora, metonimiya, o'xshatishlar, sinonimlar va antonimlarning badiiy tasvir vositasi sifatida ishlatilishi, ularning badiiy matndagi o'rni va ahamiyati tahlil qilinadi.
• Funksional chegaralangan leksik qatlamning qo'llanish xususiyatlari: Romanda arxaizm, istorizm, dialektizm, vulgarizm va evfemizm kabi uslubiy chegaralangan so'zlarning qo'llanilishi, ularning badiiy nutqqa ta'sirchanlik va mahalliy tus berishdagi o'rni tadqiq etiladi.
• Toponim va antroponimlarning qo'llanish xususiyatlari: Asarda qo'llanilgan toponimlar va antroponimlarning badiiy matnni jonlantirish, tarixiy davrni aks ettirish, qahramonlar xarakterini ochish va ularning ijtimoiy mavqeini ifodalashdagi ahamiyati tahlil qilinadi. Ularning pretsedent birlik sifatida qo'llanilishi ham o'rganiladi.