Постноклассик илмий тафаккур тарзида ғоявий ворислик ва инновация муаммолари
Ushbu avtoreferat falsafa nomzodi (PhD) ilmiy darajasini olish uchun tayyorlangan dissertatsiyaning qisqacha mazmunini o‘z ichiga oladi. Asosiy urg‘u postnoklassik ilmiy tafakkur tarzi, uning rivojlanishi, mohiyati, xususiyatlari, innovatsion hamda g'oyaviy vorisiylik masalalariga qaratilgan. Tadqiqotda ilmiy tafakkurning tarixiy rivojlanishi, klassik va neoklassik tafakkurdan postnoklassik tafakkurga o‘tish jarayonlari, shuningdek, uning falsafa, fan va texnologiyalar rivojlanishidagi o‘rni tahlil qilinadi. Maqsad – postnoklassik ilmiy tafakkur tarzi shakllanishining tabiatini va mohiyatini, g'oyaviy vorisiylik va innovatsiyaning namoyon bo‘lishini o‘rganishdan iborat. Unda ilmiy tafakkurning nazariy, metodologik va amaliy ahamiyati, shuningdek, ushbu tadqiqotning ilmiy yangiligi hamda amaliy natijalari ham yoritib berilgan.
Asosiy mavzular
- Postnoklassik ilmiy tafakkur tarzi: Tadqiqotning asosiy obyekti hisoblangan postnoklassik ilmiy tafakkur tarzi, uning falsafiy, metodologik va amaliy xususiyatlari, rivojlanish bosqichlari, shakllanish omillari hamda ahamiyati chuqur o‘rganilgan. Bunda ilmiy tafakkurning nazariy-g'oyaviy, epistemologik va innovatsion jihatlari, uning klassik va neoklassik tafakkurdan farqlari ochib berilgan.
- Gʻoyaviy vorisiylik va innovatsiya: Postnoklassik ilmiy tafakkur tarzi kontekstida g'oyaviy vorisiylikning shakllanishi va uzluksizligi, shuningdek, ilmiy innovatsiyalar muammolari tahlil qilingan. Yangi g'oyalarning paydo bo‘lishi va ularning ilmiy taraqqiyotga ta'siri ko‘rsatib berilgan.
- Ilmiy tafakkurning tarixiy rivojlanishi: Ilmiy tafakkurning antik davrdan hozirgi kungacha bo‘lgan tarixiy rivojlanishi, uning klassik, neoklassik va postnoklassik bosqichlari, ularga xos xususiyatlar va o‘zgarishlar tadqiq etilgan. G'arb va Sharq falsafa maktablarining ilmiy tafakkur rivojiga qo‘shgan hissasi ham o‘rganilgan.